Eighty-five years ago, the outbreak of World War II reshaped the global order and left a profound impact on humanity.

On September 1, 1939, Nazi Germany launched an unprovoked invasion of the Republic of Poland, initiating what would become one of the deadliest wars in history. This event, known as the September Campaign or the Polish Defensive War, was the tragic consequence of the Molotov-Ribbentrop Pact—a non-aggression treaty signed just a week earlier between Nazi Germany and the Soviet Union. This pact included a secret protocol that outlined the division of Eastern Europe into spheres of influence, effectively sealing Poland’s fate. At 4:45 AM, Germany employed the Blitzkrieg tactic—rapid, coordinated attacks by air and land forces—to overwhelm Polish defenses.

The situation worsened on September 17, when the Soviet Union, honoring its secret agreement with Germany, invaded Poland from the east. The dual invasion, conducted under the false pretense of “protecting” the Belarusian and Ukrainian populations, led to the inevitable partition and occupation of Poland by October 6, 1939. The German-Soviet Frontier Treaty solidified this division, effectively erasing Poland from the map.

The consequences of this invasion were catastrophic. Not only did it lead to the deaths of tens of thousands of Polish soldiers and civilians, but it also triggered widespread persecution. Both Nazi Germany and the Soviet Union implemented brutal policies aimed at subjugating and exterminating the Polish population, whom they viewed as “inferior.” The Nazi regime’s plan, codified in Generalplan Ost, envisioned the complete destruction of Polish culture, the enslavement or extermination of its people, and the Germanization of its lands.

As we reflect on this dark chapter in history, the Polish Museum of America commemorates the resilience and bravery of the Polish people who resisted these tyrannical forces. Despite the overwhelming odds, Polish soldiers, civilians, and members of the underground resistance fought valiantly to defend their homeland and preserve their nation’s identity. The memory of their sacrifice serves as a powerful reminder of the human cost of war and the importance of defending freedom and sovereignty.

Cześć ich pamięci – let’s honor their memory!

Osiemdziesiąt pięć lat temu wybuch II wojny światowej zmienił ład światowy i wywarł głęboki wpływ na ludzkość. 1 września 1939 roku Niemcy hitlerowskie przeprowadziły bezprecedensową inwazję na Rzeczpospolitą Polską, rozpoczynając wojnę, która miała stać się jedną z najkrwawszych w historii. Wydarzenie to, znane jako kampania wrześniowa, było tragicznym skutkiem podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow – umowy o nieagresji, która została zawarta zaledwie tydzień wcześniej między Niemcami a Związkiem Radzieckim. Pakt ten zawierał tajny protokół, który przewidywał podział Europy Wschodniej na strefy wpływów, skazując Polskę na zagładę. O godzinie 4:45 rano Niemcy zastosowały taktykę blitzkriegu – szybkie, skoordynowane ataki powietrzne i lądowe – które przytłoczyły polską obronę.

Sytuacja pogorszyła się 17 września, gdy Związek Radziecki, realizując tajne ustalenia z Niemcami, zaatakował Polskę od wschodu. Ten podwójny atak, przeprowadzony pod fałszywym pretekstem „ochrony” ludności białoruskiej i ukraińskiej, doprowadził do nieuchronnego podziału i okupacji Polski 6 października 1939 roku. Traktat graniczny niemiecko-sowiecki utrwalił ten podział, skutecznie wymazując Polskę z mapy.

Konsekwencje tej inwazji były katastrofalne. Doprowadziła ona nie tylko do śmierci dziesiątek tysięcy polskich żołnierzy i cywilów, ale również wywołała szeroką falę prześladowań. Zarówno Niemcy hitlerowskie, jak i Związek Radziecki wprowadziły brutalną politykę mającą na celu podporządkowanie i wymordowanie polskiej ludności, którą traktowano jako „niegodną”. Plan Generalplan Ost, opracowany przez reżim nazistowski, przewidywał całkowitą destrukcję kultury polskiej, zniewolenie i eksterminację jej mieszkańców oraz germanizację jej ziem.

Refleksja nad tym mrocznym rozdziałem historii skłania nas do uczczenia wytrwałości i odwagi Polaków, którzy przeciwstawili się tyranii. Mimo przytłaczających trudności, polscy żołnierze, cywile i członkowie ruchu oporu walczyli dzielnie, aby bronić swojej ojczyzny i zachować tożsamość narodową. Pamięć o ich poświęceniu jest potężnym przypomnieniem o ludzkim koszcie wojny i znaczeniu obrony wolności oraz suwerenności.

Cześć Ich Pamięci!