On July 25, we commemorate the death anniversary of Witold Gombrowicz, one of Poland’s most prolific writers-in-exile. Born on August 4, 1904, Gombrowicz passed away in Vence, France, on July 25, 1969. A novelist, playwright, and essayist, he remains one of the most exceptional figures in the history of literature.
Gombrowicz’s unique philosophy, innovative text construction, and powerful language set him apart. His relentless struggle against Polish tradition and history, deeply rooted yet universally resonant, defined his work.
His literary journey began with law studies at the University of Warsaw and further studies in philosophy and economics in Paris. His debut, "Pamiętnik z okresu dojrzewania" (Memoirs of a Time of Immaturity), was misunderstood by critics but marked the beginning of his remarkable career.
His first novel, “Ferdydurke,” published in 1937, delved into themes of immaturity, societal masks, and cultural confines, sparking both admiration and controversy. Esteemed writers like Bruno Schulz and Zofia Nałkowska praised it, while it sharply divided public opinion.
On the brink of World War II, Gombrowicz emigrated to Argentina, where the vibrant Polish expatriate community influenced his works. The 1960s saw his international acclaim with publications like “Pornography,” “Cosmos,” “Diary,” and “Operetta.” His “Diary” is often considered his finest novel, while “Operetta” offered a grotesque take on 20th-century history and revolutions.
Gombrowicz's legacy continues to inspire. His dramas, initially challenging to stage, now enjoy recognition worldwide. After a year in West Berlin, he settled in the south of France, where he spent his final days.
Dive deeper into the life and works of Witold Gombrowicz by visiting our PMA Library and reading his exceptional works!
POL:
25 lipca obchodzimy rocznicę śmierci Witolda Gombrowicza – powieściopisarza, dramaturga i eseisty, jednego z najbardziej płodnych polskich pisarzy na emigracji. Gombrowicz urodził się 4 sierpnia 1904 roku, a zmarł w Vence we Francji 25 lipca 1969 roku.
Wyjątkowa filozofia Gombrowicza, innowacyjna konstrukcja tekstów i potężny język wyróżniają go spośród innych. Jego nieustanna walka z polską tradycją i historią, głęboko zakorzeniona, a jednocześnie uniwersalna, definiowała jego twórczość.
Literacka podróż Gombrowicza rozpoczęła się od studiów prawniczych na Uniwersytecie Warszawskim oraz dalszej nauki filozofii i ekonomii w Paryżu. Jego debiut, „Pamiętnik z okresu dojrzewania”, został niezrozumiany przez krytyków, ale wyznaczył początek jego niezwykłej kariery.
Jego pierwsza powieść, „Ferdydurke”, opublikowana w 1937 roku, poruszała tematy niedojrzałości, masek społecznych i ograniczeń kulturowych, wywołując zarówno podziw, jak i kontrowersje. Wybitni pisarze tacy jak Bruno Schulz i Zofia Nałkowska chwalili ją, podczas gdy szerzej podzieliła ona opinię publiczną.
Na skraju II wojny światowej Gombrowicz wyemigrował do Argentyny, gdzie żywa polska społeczność emigrantów wpłynęła na jego twórczość. Lata 60. przyniosły mu międzynarodowe uznanie dzięki publikacjom takim jak „Pornografia”, „Kosmos”, „Dziennik” i „Operetka”. Jego „Dziennik” często uważany jest za jego najlepszą powieść, podczas gdy „Operetka” oferowała groteskowe spojrzenie na historię i rewolucje XX wieku.
Dziedzictwo Gombrowicza nadal inspiruje. Jego dramaty, początkowo trudne do wystawienia, teraz cieszą się uznaniem na całym świecie. Po roku spędzonym w Berlinie Zachodnim osiadł na południu Francji, gdzie spędził swoje ostatnie dni.
Zapraszamy Państwa do zagłębienia się w życie i twórczość Witolda Gombrowicza, odwiedzając naszą bibliotekę muzealną i czytając jego wyjątkowe dzieła!
