On August 1, National Warsaw Uprising Remembrance Day, we take a moment to honor and reflect on the remarkable bravery and perseverance of those who participated in the Warsaw Uprising of 1944. This year commemorates the 80th anniversary of this monumental and heroic event in Poland's history, a defining moment that highlighted the unbreakable spirit of our nation. Join us on August 1 at 4 PM at the Polish Museum of America for a special event to celebrate and remember the Warsaw Uprising.
On August 1, 1944, the Polish Home Army (Armia Krajowa or AK) launched a courageous and ambitious uprising to liberate Warsaw from German occupation. This monumental decision was part of Operation Tempest, a series of planned uprisings across German-held cities in Poland. Initially, Warsaw was not included in these plans, but the exiled Polish government in London and the AK made a last-minute, momentous decision to rise up in the capital. Their goals were not only to drive out the occupying forces but also to assert Polish sovereignty and legitimize the exiled government before a Soviet-backed regime could take control.
The Warsaw Uprising, lasting 63 intense and grueling days, was the largest military effort undertaken by any European resistance movement during World War II. From the outset, civilians were deeply involved, enduring relentless airstrikes and fires while providing crucial support to the insurgents. They procured arms, supplied food, erected defensive barriers, and carried vital messages through the perilous underground passages.
Despite their initial optimism, the insurgents and civilians faced overwhelming challenges. The Soviet Red Army, which had been advancing rapidly, halted its operations on the eastern outskirts of Warsaw, allowing German forces to regroup and launch a brutal counteroffensive. This unexpected turn of events forced the AK and the people of Warsaw to hold out far longer than they had anticipated, with little to no external support.
The human cost of the Warsaw Uprising was staggering. Approximately 16,000 members of the Polish resistance were killed, and about 6,000 were severely wounded. Between 150,000 and 200,000 Polish civilians perished, many of them victims of mass executions carried out by the Germans. Jewish individuals hiding in the city were exposed during the brutal house-to-house clearances and evictions. Despite these immense losses, the spirit of resistance and the desire for freedom never waned among the fighters and the civilians who supported them.
The uprising brought the entire city together in a collective effort to reclaim their home and their freedom. General Tadeusz Komorowski, known as Bór-Komorowski, issued the order for mobilization, and the streets soon filled with AK soldiers and civilians alike. People from all walks of life joined forces, constructing barricades from paving stones, bricks, and furniture, while others hurled Molotov cocktails from apartment windows at German tanks below. Witness accounts from that time describe an atmosphere of exhilaration and determination. This unity and collective action were a testament to the resilience and strength of the Polish people.
Despite the ultimate defeat and the devastating destruction of Warsaw, the legacy of the Warsaw Uprising endures. The courage and sacrifice of those who fought and died during those 63 days continue to inspire us. Their actions were a powerful statement of defiance against tyranny and a testament to the enduring human spirit.
Today, as we commemorate the 80th anniversary of the Warsaw Uprising, we honor the memory of the thousands who lost their lives and the countless others who suffered. We remember their bravery and their unwavering commitment to freedom and justice. Their legacy is a poignant reminder of the cost of liberty and the strength found in unity.
Join us in paying tribute to the heroes of the Warsaw Uprising. Let us ensure that their sacrifices are never forgotten and that their spirit of resilience and courage continues to inspire future generations.
===
1 sierpnia, w Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego, czcimy i wspominamy niezwykłą odwagę i wytrwałość uczestników Powstania Warszawskiego z 1944 roku. W tym roku obchodzimy 80. rocznicę tego monumentalnego i heroicznego wydarzenia w historii Polski, które ukazało niezłomnego ducha naszego narodu. W związku z tą niezwykłą rocznicą zapraszamy Państwa 1 sierpnia do Muzeum Polskiego w Ameryce na specjalne wydarzenie upamiętniające Powstanie Warszawskie o godzinie 16.
1 sierpnia 1944 roku Armia Krajowa (AK) podjęła odważną decyzję o rozpoczęciu powstania mającego na celu wyzwolenie Warszawy spod niemieckiej okupacji. Ta monumentalna decyzja była częścią Operacji Burza, serii planowanych powstań w miastach okupowanych przez Niemców na terenie Polski. Początkowo Warszawa nie była uwzględniona w tych planach, jednak polski rząd na uchodźstwie w Londynie oraz AK podjęli w ostatniej chwili doniosłą decyzję o powstaniu w stolicy. Ich celem było nie tylko wypędzenie sił okupacyjnych, ale także zapewnienie suwerenności Polski i uznanie rządu na uchodźstwie przed ustanowieniem reżimu wspieranego przez ZSRR.
Powstanie Warszawskie, trwające przez 63 intensywne i wyczerpujące dni, było największym wysiłkiem militarnym podjętym przez jakikolwiek europejski ruch oporu podczas II wojny światowej. Od samego początku cywile byli w nie głęboko zaangażowani, znosząc nieustanne naloty i pożary, jednocześnie udzielając kluczowego wsparcia powstańcom. Zdobywali broń, dostarczali żywność, wznosili barykady i przenosili ważne wiadomości przez niebezpieczne podziemne przejścia.
Pomimo początkowego optymizmu, powstańcy i cywile napotkali ogromne trudności. Sowiecka Armia Czerwona, która szybko się zbliżała, zatrzymała swoje działania na wschodnich przedmieściach Warszawy, co pozwoliło siłom niemieckim na przegrupowanie się i przeprowadzenie brutalnego kontrnatarcia. Ten nieoczekiwany zwrot wydarzeń zmusił AK i mieszkańców Warszawy do wytrwania w powstaniu znacznie dłużej, niż przewidywano, przy znikomym wsparciu z zewnątrz.
Ludzki koszt Powstania Warszawskiego był ogromny. Blisko 16 000 członków polskiego ruchu oporu zginęło, a 6 000 zostało ciężko rannych. Między 150 000 a 200 000 polskich cywilów zginęło, wielu z nich padło ofiarą masowych egzekucji przeprowadzonych przez Niemców. Żydzi ukrywający się w mieście zostali ujawnieni podczas brutalnych przeszukiwań domów i eksmisji. Pomimo tych ogromnych strat, duch oporu i pragnienie wolności nigdy nie zgasły wśród walczących i wspierających ich cywilów.
Powstanie zjednoczyło całe miasto we wspólnym wysiłku odzyskania wolności. Generał Tadeusz Komorowski, znany jako Bór-Komorowski, wydał rozkaz mobilizacji, a ulice wkrótce wypełniły się żołnierzami AK i cywilami. Ludzie z różnych środowisk połączyli siły, budując barykady z kostki brukowej, cegieł i mebli, podczas gdy inni rzucali na niemieckie czołgi koktajle Mołotowa z okien mieszkań. Świadkowie tamtych czasów opisują atmosferę ekscytacji i determinacji. Ta jedność i zbiorowe działanie były świadectwem odporności i siły narodu polskiego.
Pomimo ostatecznej klęski i dewastującego zniszczenia Warszawy, dziedzictwo Powstania Warszawskiego trwa. Odwaga i poświęcenie tych, którzy walczyli i zginęli podczas tych 63 dni, nadal nas inspirują. Ich działania były potężnym świadectwem sprzeciwu wobec tyranii i dowodem na niezłomnego ducha ludzkiego.
Dziś, gdy obchodzimy 80. rocznicę Powstania Warszawskiego, oddajemy hołd pamięci tym, którzy stracili życie i niezliczonym innym, którzy cierpieli. Pamiętamy ich odwagę i niezachwiane zaangażowanie w walkę o wolność i sprawiedliwość. Ich dziedzictwo jest wzruszającym przypomnieniem o sile jedności.
Prosimy o dołączenie do naszego grona i złożenie hołdu bohaterom Powstania Warszawskiego, aby ich ofiary nigdy nie zostały zapomniane, a duch ich wytrwałości i odwagi nadal inspirował przyszłe pokolenia.
