Today, we commemorate the solemn anniversary of the Volhynian Bloody Sunday, a tragic event etched deeply in the annals of history. Volhynian Bloody Sunday, also known as the Massacre of Poles in Volhynia (Wołyń), that occurred on July 11, 1943, during World War II. It marked one of the darkest chapters in the history of Polish-Ukrainian relations.
During that period, Volhynia, now in western Ukraine, was under the control of the Nazi-German III Reich, and had a notable population of ethnic Poles. The region was characterized by long-standing tensions between ethnic Poles and Ukrainians, which had been intensifying over time due to historical grievances, territorial conflicts, and the overall instability caused by the ongoing war. Unfortunately, these tensions eventually reached a boiling point, resulting in a violent outbreak and widespread targeting of specific ethnic groups through acts of ethnic cleansing.
On July 11, 1943, members of the Ukrainian Insurgent Army (UPA) carried out a coordinated attack on Polish villages throughout the Volhynia region. The UPA was a Ukrainian nationalist paramilitary organization that sought to establish an independent Ukrainian state. In a carefully planned and brutal operation, armed UPA units attacked Polish civilians, including men, women, and children.
The attacks were marked by extreme violence, with widespread acts of torture, rape, and murder. The victims, primarily ethnic Poles, were targeted solely based on their ethnicity. It is estimated that between 40,000 and 60,000 Poles lost their lives during the massacres in Volhynia between 1943 and 1944, another 30,000 to 40,000 in Eastern Galicia.
The Volhynian Bloody Sunday remains a painful and tragic event in Polish history. It is seen as a symbol of the deep-rooted ethnic tensions and conflicts that plagued the region during World War II.
Let us use this anniversary as an opportunity to promote dialogue, empathy, and tolerance among diverse communities. By acknowledging the past, engaging in open and honest discussions, and embracing a collective responsibility for a brighter future, we can ensure that the painful memories of Volhynian Bloody Sunday propel us towards a world where such atrocities are never repeated.
May the memory of Volhynian Bloody Sunday serve as a constant reminder of the importance of fostering understanding, healing historical wounds, and embracing our shared humanity. Let us honor the victims by working tirelessly towards a world free from hatred, violence, and discrimination.
The symbol of the Volhynian Bloody Sunday is a flax flower, cultivated on this land. Its brief bloom reminds us of the interrupted lives of thousands of innocent victims. The PMA collection features Zofia Stryjeńska’s graphics illustrating Volhnian folk costumes and the flax flower and photographs from Volhynia.
* * *
Dziś obchodzimy rocznicę Krwawej Niedzieli na Wołyniu, tragicznego wydarzenia, które zapisało się głęboko w dziejach. Krwawa Niedziela Wołyńska miała miejsce 11 lipca 1943 roku podczas II wojny światowej. Był to jeden z najciemniejszych rozdziałów w historii stosunków polsko-ukraińskich.
W tym okresie na Wołyniu, który obecnie znajduje się w zachodniej Ukrainie a wówczas znajdował się pod okupacją III Rzeszy, mieszkała znaczna populacja etnicznych Polaków. Region ten charakteryzował się długotrwałymi napięciami między Polakami i Ukraińcami, które z czasem nasiliły się z powodu pretensji historycznych, konfliktów terytorialnych i ogólnej niestabilności spowodowanej trwającą wojną. Napięcia te w końcu osiągnęły punkt kulminacyjny, co doprowadziło do gwałtownego wybuchu i powszechnych ataków na określone grupy poprzez akty czystek etnicznych.
11 lipca 1943 r. członkowie Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) przeprowadzili skoordynowany atak na polskie wsie na całym Wołyniu. UPA była ukraińską nacjonalistyczną organizacją paramilitarną, której celem było utworzenie niepodległego państwa ukraińskiego. W starannie zaplanowanej i brutalnej operacji uzbrojone oddziały UPA zaatakowały polską ludność cywilną, w tym mężczyzn, kobiety i dzieci.
Ataki były naznaczone skrajną przemocą, z powszechnymi aktami tortur, gwałtów i morderstw. Ofiary, głównie etniczni Polacy, były atakowane wyłącznie na podstawie ich pochodzenia. Szacuje się, że podczas masakr na Wołyniu w latach 1943-1944 zginęło od 40 000 do 60 000 Polaków, a od 30 000 do 40 000 we wschodniej Galicji.
Krwawa Niedziela na Wołyniu pozostaje bolesnym i tragicznym wydarzeniem w historii Polski. Jest postrzegany jako symbol głęboko zakorzenionych napięć i konfliktów etnicznych, które nękały region podczas II wojny światowej.
Wykorzystajmy tę rocznicę jako okazję do promowania dialogu, empatii i tolerancji między różnymi społecznościami. Uznając przeszłość, angażując się w otwarte i szczere dyskusje oraz przyjmując zbiorową odpowiedzialność za lepszą przyszłość, możemy sprawić, że bolesne wspomnienia Wołyńskiej Krwawej Niedzieli skierują nas w świat, w którym takie okrucieństwa nigdy się nie powtórzą.
Niech wspomnienie Krwawej Niedzieli Wołyńskiej będzie przypomnieniem o potrzebie promowania zrozumienia i leczenia historycznych ran. Oddajmy cześć Ofiarom, pracując niestrudzenie na rzecz świata wolnego od nienawiści, przemocy i dyskryminacji.
Symbolem Rzezi Wołyńskiej jest kwiat lnu, uprawiany na tej ziemi. Jego krótkotrwałe kwitnięcie przypomina nam o przerwanym życiu tysięcy niewinnych ofiar. W kolekcji MPA znajdują się grafiki Zofii Stryjeńskiej, które ilustrują stroje Wołyńskie a wraz z nimi kwiaty lnu, oraz zdjęccia z Wołynia.
